Շա՜տ տարիներ առաջ, փոքրիկ խրճիթում մի Ձվիկ էր ապրում: Նա շատ էր սիրում նստել իր խրճիթի տանիքին և նայել արևին, հատկապես, երբ այն մայր էր մտնում: Չէ՞ որ այդ ժամանակ նա շատ կարմիր էր լինում: Միշտ մտածում էր, թե ինչպես անի, որ ինքն էլ կարմիր լինի: Մի օր ձվիկը որոշեց գնալ անտառ։ Ճանապարհին հանդիպեց գայլին։ Գայլն ասաց.
-Ես քեզ կուտեմ, ձվիկ։
Ձվիկն ասաց.
-Ինձ մի կեր, խնդրում եմ, այլ օգնիր կարմիր դառնամ։ Գայլը ձվիկին օգնեց, նրան տարավ անտառի խորքում ապրող կախարդի մոտ։
Ձվիկն ասաց.
— Կախարդ ջան, կօգնես ինձ կարմիր դառնամ։
Կախարդն ասաց.
-Քանի որ, շուտով զատիկ է, ես քեզ կօգնեմ։ Նա իր կախարդական փայտիկը թափահարեց ու ասաց.
-Աբռակա, կաբռակա, բուուումփ։
Ձվիկը մի քանի անգամ պտտվեց ու կարմիր դարձավ։ Եվ այսպես ավարտվեց երազկոտ ձվիկի պատմությունը։